Na današnji dan pre 35 godina preminuo je glumac Zoran Radmilović a tim povodom glumci Narodnog pozorišta Timočke krajine „Zoran Radmilović“ položili su cveće na njegov spomenik u Zaječaru.
Od kada je spomenik podignut 2008.godine, svake godine 21.jula predstavnici zaječarskog teatra odaju poštu jednom od naših najboljih glumaca i najvećih komičara.
Ove godine su to učinili glumci Nataša Petrović, Branislav Mijatović i Gabrijel Bećarević.
„Raditi u pozorištu koje nosi ime Zorana Radmilovića nije odgovornost samo prema Zoranu, već i prema svom snu. Svaki glumac koji odraste u Zaječaru sanja da bude kao Zoran, tako da je rad u zaječarskom teatru za mene poštovanje sopstvenog sna preko lika i dela velikog glumca“, rekao je glumac zaječarskog pozorišta Branislav Mijatović.
Direktor zaječarskog teatra Vladimir Đuričić je u izjavi za medije naglasio da su veliki majstori glume, među kojima je i Zoran Radmilović, od pojedinih uloga napravili sjajne zvezde koje i danas sijaju neprolaznim sjajem, kao što uloge u pozorišnim predstavama: „Kralj Ibi“ i „Radovan III“, u TV serijama „Priče iz Nepričave“, „Majstorska radionica“, filmu „Maratonci trče počasni krug“ i mnoge druge uloge.
Đuričić je najavio za sledeću godinu obeležavanje dva velika jubileja: 30 godina pozorišnog festivala „Dani Zorana Radmilovića“ i 75 godina od osnivanja zaječarskog pozorišta.
„Iskreno se nadamo se da ćemo ove godine u drugoj polovini oktobra održati 29. Zoranove dane , ukoliko to epidemiološka situacija sa korona virusom dozvoli. Nadamo se da krajem avgusta nećemo odložiti „Antika fest“ na Romulijani i Međunarodnu likovna koloniju u Gamzigradu. Takođe , za početak naredne pozorišne sezone imamo spremnu premijeru predstave „Bliži nebu“, po tekstu i u režiji Željka Hubača, čija je generalna proba održana krajem juna. Predstavom „Kazabalkan“ Irfana Mensura planiramo da zatvorimo „Dane Zorana Radmilovića“, kaže Đuričić.
Zoran je rođen u Zaječaru 11.maja 1933. Završio je zaječarsku gimnaziju i bio je član dramske sekcije koju je vodio Milan Srdoč. Na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju diplomirao je 1963. godine. Od 1962. do 1968. godine Zoran je bio član Beogradskog dramskog pozorišta, a 1968. godine je postao stalni član Ateljea 212 i u njemu je nastupao do smrti.
Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda i glumačkog priznanja „Dobričin prsten“.
Svoju poslednju, 299. predstavu „Radovan III“ odigrao je 9. juna 1985. godine uz velike bolove, ali opet uz njegovu veliku želju predstava je održana do kraja.
Preminuo je 21. jula 1985. godine u 53. godini života. Кremiran je, a njegova urna se nalazi u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Kada je 1992.godine doneta odluka da se u Zaječaru organizuje pozorišni festival koji nosi njegovo ime ispravljena je nepravda prema još jednom Zaječarcu prema kome se njegov grad dugo nije odnosio kako treba. Ulica u kojoj se nalazi Radmilovićeva rodna kuća dobila je njegovo ime, pozorište takođe, a pre 12 godina u blizini pozorišta, kod gradske biblioteke podignut mu je doličan spomenik.
